Reklam meklam: Dore Life’ta apostrof başkadır!

“Ayırtı” karşılığı verilmiş, Fransızcası “nuance” olup  da Türkçemizde “nüans” olarak yer alan kelimeye, TDK ile Dil Derneği’nce. TDK “ince ayrım” diye daha net bir tanımlamada da bulunmuş. Nişanyan’a göre, “18. yy resim sanatında bulut gibi hassas renk tonlamalarını belirtmek için kullanılmıştır.”

Uzun sözün kısası, bir bütündeki kıl kadar ince detayları imlemekte kullanılır “nüans” kelimesi. Hatta “nüans farkı” diyenler de vardır, “yek bir atlı” misali. “Saygı ve hürmet” duyanların “nüans farkı” demesi gayet olağan bir durumdur ama siz yine de sakince uzaklaşın oradan!

Reklam sektöründe nüanslar ölümcül önem taşımaktadır. Taşımalıdır. Var mı itirazı olan? Kimileri için diyerek bir parantez açmış olayım yine de. Bu işe el atanlar için nüans kavramı o kadar da ölümcül değilmiş ki, iki adet farklı apostrof (kesme imi) Tanburî Mustaf Çavuş’un, hisarbûselik makamındaki “Dök zülfünü meydane gel” şarkısı eşliğinde huzurumuza çıkmış.

Peki, ortaya çıkan bu iki apostroftan bir “art director” veya “sanat yönetmeni” hiç mi huzursuz olmamış? Apostrofların çengellerinden biri yukarı, biri aşağı bakıyor! Aabi, bu ne biçim iş falan dememiş mi? Bu tutarsızlık hiç mi kaşıntıya yol açmamış parmaklarında? Tırnakları mavi ojeyle boyamakla, öyle D’artagnan sakalıyla olmuyor “art”lık! İmaj hiçbir şeydir, mühim olan aslî işinizdir! Yoksa böyle değil mi?

Haa, aylar da cümle içinde -belirli bir günden bahsetmiyorsanız- büyük harfle yazılmaz.