Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı hem aptallık hem inanç devriydi hem şüphe… Aydınlık mevsimiydi, Karanlık mevsimiydi; hem umut baharı hem umutsuzluk kışıydı… Hem her şeyimiz var hem hiçbir şeyimiz yoktu. Hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya cehenneme… Sözün kısası, şimdikine öylesine yakın bir dönemdi ki bazı yaygaracı otoriteler, bu dönemin iyi veya kötü fark etmez, sadece “daha” sözcüğü kullanılarak diğerleriyle karşılaştırılabileceğini iddia ederlerdi.
Charles Dickens, İki Şehrin Hikâyesi
Yorum bırakın