Kahrolsun dereotu!

Öğle tatilinde kuru köftenin yanında şöyle buzzz gibi bir cacık iyi gider diye düşündüm. Verdim siparişimi. Denizde kum, bende lipom tabii! Köfte kalmamış. Ne yaptıriim abime, demedi telefonun diğer ucundaki nazik hanım. İsterseniz tavuk ızgara yaptırabilirim, deyince “sağlıklı beslenme” düsturu gereğince o büyülü iki kelimeye tav oluverdim. Tavuk ve ızgara. Peki, dedim.

Siparişim otuz dakika sonra masamdaydı. Buzzz gibi cacık ne âlemdeydi acaba? Rendelenmiş hıyar parçacıkları ile bol kepçe dereotu! Taksim, Gezi Parkı, alkol yasası, minareler, süngüler, sümme hâşâ, biber gazı arşa, demokrasi, otokrasi, liberalizmin tatlı su entelleri, Reyhanlı gerçekleri, ortada kuyu var epey bi’ yandan geç sen abi… Uyu yavrum ninni… Açıldı transfer mevsimi… İstanbul’un merdivenleri gani metrosunda grup halinde sınav notlarını tekrar eden liseli kızların “siyamı kaza”sı… Kazaen mi geldim ulan bu rüyaya? Dünya’ya kolonoskopi yapacak bir babayiğit arıyorum. Tarıyorum saçlarımı. Tarumar Marmara! Tarumar ediyor mâziyi MarmaRay! Nanay Stanbul! Şıngır mıngır değil Boğaziçi, löpöfcukkalomotomâfiş sanki!

Dereotunu sevmiyorum kardeşim! Demokratik tiklerimden kime ne? Acaba bütün cacıklar dereotlu olacak mı buyurdu büyüklerimiz meclisin ceylan derisi koltuklarında bir köprü bir de cami hengâmesinde? Herkesin dereotlu cacık âşığı oldukları ön kabulünün kaynağı kim? Fuller’ın fularına kafayı takan Ben Sidran mı? Kim buyurdu bütün cacıklar dereotlu olacak deyu? Böyle mi buyurdu Zerdüşt? Dereotlu cacık yemek istemeyenlerin demokratik hakkı ne olacak? Dereotlu cacıklara son! Demokrasi yok mu yahu memlekette? Nerede sade cacıklar? Nerede özgür cacık seçimleri? Kahrolsun dereotlu cacıklar ve onun işbirlikçisi naneler!